جهت بررسی کنترل کیفیت واتر استاپ در ابتدا می بایست تعریفی کوتاه از این محصول داشته باشیم، واتر استاپ های پی وی سی محصولاتی می باشند که جهت انسداد درزهای اجرائی و حرکتی در بتن به کار می روند.درزهای اجرایی، درزهایی هستند که بین دو قطعه بتنی مجاور هم که در دو زمان مختلف قالبگیری شده اند ایجاد می شود. محدودیتهای اجرایی بتن ریزی، مجریان را ناچار به بتن ریزی منقطع می کند و این درز ناشی از عدم اتصال بتن جدید به بتن سخت شده قبلی می باشد.
درزهای حرکتی، درزهایی هستند که در طراحی سازه دیده شده است و به منظور ایجاد فضایی است که تنشهای حرکتی احتمالی دو سازه بتنی مجاور در این فضای خالی تخلیه شوند و مانع از انتقال این تنشها به بدنه سازه های بتنی شوند. مهمترین حرکتهای احتمالی، حرکات ناشی از نوسانات دمایی و حرکات ناشی از حرکات احتمالی سازه در مرور زمان می باشد.
مهمترین چالش این درزها وقتی است که این درزها در مجاورت فشار هیدرولیکی آب و یا دیگر مایعات قرار می گیرد که باعث می شود مایع به داخل درز نفوذ کرده و از آن عبور کند. سدها، استخرها، مخازن آب و فاضلاب، کانالهای انتقال آب، تونلها و سازه های زیرزمینی نمونه های مهم از اینگونه سازه ها می باشند.
واتراستاپ، یک محصول نواری شکل بوده که در راستای درز مورد نظر داخل سازه مستقر می شود بطوریکه ابتدا نیمی از نوار داخل بتن اولیه مدفون شده و نیمی دیگر آزاد می ماند که در زمان بتن ریزی دوم داخل بتن جدید دفن شود. استقرار این نوار باید با دقتی صورت پذیرد که تا حد امکان بدون اعوجاج در وسط هر دو سازه قرار گیرد و به دقت به دو نیم بین دو سازه تقسیم شود. واتراستاپها با مواد مختلف تولید شده و می شوند که یکی از مهمترین این مواد، پلیمرهای نرم پی وی سی می باشند. پایه اصلی این پلیمرها همانطور که از نامش پیداست پی وی سی می باشد و از آنجا که این پلیمر در شکل خالص خود سخت می باشد باید قبل از تولید بصورت آمیزه ای تبدیل شود که انعطاف بالایی داشته باشد. فرآیند نرم سازی پی وی سی شامل اختلاط چندین مواد شیمیایی مختلف در شرایط دمایی و اختلاط معینی بوده که در نهایت توسط یک میکسر اکسترودر کاملاً یکدست و یکنواخت آماده تولید نوار واتراستاپ می باشد.

روش های ساده و سریع جهت کنترل کیفیت واتر استاپ

1. کنترل ابعادی: بطور تصادفی یک یا چند رول باز شود و با ابزار مناسب، طول، پهنا و ضخامت آن با ادعای فروشنده کنترل شود.
   
2. بو: واتراستاپ نباید بوی نفت بدهد. استفاده از مشتقات نفتی به منظور ارزان سازی این محصول، علاوه بر خطر حساسیت پوستی و تنفسی، منجر به کاهش کیفیت واتراستاپ تولیدی شده و پس از مصرف با سرعت بالا افت کیفیت ادامه می یابد.
   
3. وزن: بین دو واتراستاپ که از نظر ابعادی یکسان می باشند، و بوی نفت ندهد، آنکه وزن کمتری دارد فیلر کیفیت بالاتری دارد.
   
4. سطح ظاهری: صافی، عدم وجود اعوجاج سطحی و ذرات ریز سطحی حاکی از سلامت فرآیند تولید می باشد. براقیت الزاما حاکی از کیفیت نیست و چه بسا که کیفیت پائین تری را نشان می دهد.
   
5. نرمی: این محصول نه باید زیاد نرم باشد و نه خشک. این کنترل تا حدودی تجربی است.