خب دوست عزیز برای کابل کشی یک ساختمان و همچنین کابل کشی یک شبکه انواع و اقسام مدل های خاصی
هم از لحاظ کابل کشی و هم از لحاظ نوع کابل و همچنین نوع ارتباطات و ... وجود دارد
ولی بستگی به برد نودهای موجود هست که برای هر متراژی و هر جای نوع کابل خاص و مخصوص به خود را دارد که اگر 10 متر باشد از کابل ...اگه بیشتر از 100 متر باشد کابل ... با این حال انواع برند های مختلفی هم دارد
ولی کابل های معمولی و خوب تقریبا اینها هستند
1.اشنایدر
2. بلدن
3-N.W.P که SFTP هست
------------------
CAT1 -حداکثر تا يک مگابيت در ثانيه - سيستم های قديمی تلفن ، ISDN و مودم
CAT2-حداکثر تا چهار مگابيت در ثانيه -شبکه های Token Ring
CAT3-حداکثر تا ده مگابيت در ثانيه -شبکه های Token ring و 10BASE-T
CAT4-حداکثر تا شانزده مگابيت در ثانيه - شبکه های Token Ring
CAT5- حداکثر تا يکصد مگابيت در ثانيه - اترنت سریع ( ده مگابيت در ثانيه )
CAT5e- حداکثر تا يکهزار مگابيت در ثانيه -شبکه های Gigabit Ethernet
CAT5e- حداکثر تا يکهزار مگابيت در ثانيه -شبکه های Gigabit Ethernet
CAT6- حداکثر تا يکهزار مگابيت در ثانيه -شبکه های Gigabit Ethernet
توضيحات :

تقسيم بندی هر يک از گروه های فوق بر اساس نوع کابل مسی و Jack انجام شده است .

از کابل های CAT1 ، به دليل عدم حمايت ترافيک مناسب، در شبکه های کامپيوتری استفاده نمی گردد .
از کابل های گروه CAT2, CAT3, CAT4, CAT5 و CAT6 در کابل کشی شبکه ها استفاده می گردد .کابل های فوق ، قادر به حمايت از ترافيک تلفن و شبکه های کامپيوتری می باشند .

از کابل های CAT2 در شبکه های Token Ring استفاده شده و سرعتی بالغ بر 4 مگابيت در ثانيه را ارائه می نمايند .
برای شبکه هائی با سرعت بالا ( يکصد مگا بيت در ثانيه ) از کابل های CAT5 و برای سرعت ده مگابيت در ثانيه از کابل های CAT3 استفاده می گردد.

در کابل های CAT3 ,CAT4 و CAT5 از چهار زوج کابل مسی استفاده شده است . CAT5 نسبت به CAT3 دارای تعداد بيشتری پيچش در هر اينچ می باشد . بنابراين اين نوع از کابل ها سرعت و مسافت بيشتر ی را حمايت می نمايند .
از کابل های CAT3 و CAT4 در شبکه هایToken Ring استفاده می گردد .

حداکثر مسافت در کابل های CAT3 ، يکصد متر است .
حداکثر مسافت در کابل های CAT4 ، دويست متر است .

کابل CAT6 با هدف استفاده در شبکه های اترنت گيگابيت طراحی شده است . در اين رابطه پسیو شبکه استانداردهائی نيز وجود دارد که امکان انتقال اطلاعات گيگابيت بر روی کابل های CAT5 را فراهم می نمايد
( CAT5e ) .کابل های CAT6 مشابه کابل های CAT5 بوده ولی بين 4 زوج کابل آنان از يک جداکننده فيزيکی به منظور کاهش پارازيت های الکترومغناطيسی استفاده شده و سرعتی بالغ بر يکهزار مگابيت در ثانيه را ارائه می نمايند.

کانکتور زوج سیم بهم تابیده با محافظ (STP)
اگرچه کابل UTP کابل ارزانتری می باشد، اما ممکن است در معرض امواج رادیویی و داخل فرکانس الکتریکی قرار گیرد. (این کابل نباید نزدیک موتورهای الکتریکی، لامپ های فلوروسنت و غیره قرار گیرد.)
اگر شما مجبورید کابل را در محیط های دارای تداخل بالقوه یا محیط های بسیار حساس که ممکن است در معرض جریان الکتریکی باشد قرار دهید، STP ممکن است راه حل مناسبی باشد. کابل های دارای محافظ می توانند به افزایش حداکثر فاصله کابل کمک کند.

کابل STP در سه شکل مختلف وجود دارد:
1. هر جفت سیم با ورقه ای به صورت جداگانه محافظت شده است.
2. یک ورقه یا محافظ بهم تابیده و بافته شده وجود دارد که تمام سیم ها را درون روکش می پوشاند. ( به شکل یک گروه)
3. یک محافظ در اطراف هر جفت سیم به صورت جداگانه وجود دارد، همچنین کل سیم ها به صورت کلی در یک محافظ قرار می گیرند. (زوج سیم به هم تابیده با دو محافظ )

کابل کواکسیال:
کابل کواکسیال یک هادی از جنس مس در مرکز دارد که یک لایه پلاستیکی به صورت عایقی کابل کشی شبکه بین هادی مرکزی و یک محافظ فلزی بافته شده قرار دارد. محافظ فلزی کمک به مسدود کردن هر گونه تداخل از
چراغ های فلوروسنت، موتورها و کامپیوترهای دیگر می کند. اگرچه نصب کابل کواکسیال دشوار بوده اما دربرابر تداخل سیگنال ها بسیار مقاوم می باشد. علاوه بر این امکان استفاده از طول کابل بیشتری بین دستگاه های شبکه نسبت به کابل های زوج سیم بهم تابیده دارند.

دو نوع از کابل های کواکسیال، کابل کواکسیال باریک و ضخیم می باشد.

کابل کواکسیال بیشتر در نوع نازک وجود دارد. 10Base2 به مشخصات کابل کواکسیال باریک حامل سیگنال های اترنت اشاره دارد که در آن عدد 2 نشانه ی حداکثر طول تقریبی سگمنت ها برابر با 200 متر، می باشد.
در حقیقت حداکثر طول سگمنت 185 متر است. کابل کواکسیال نازک در شبکه های مدارس به خصوص شبکه های bus خطی محبوب می باشد.

10Base5 به مشخصات کابل کواکسیال ضخیم حامل سیگنال های اترنت اشاره دارد که در آن عدد 5 نشانه ی حداکثر طول تقریبی سگمنت ها برابر با 500 متر، می باشد. کابل کواکسیال ضخیم یک پوشش پلاستیکی
محافظ دارد که به جلوگیری از وارد شدن رطوبت به هادی مرکزی کمک می کند. این ویژگی، کابل کواکسیال ضخیم را به انتخابی مناسب برای اجرای طول های بزرگتر در شبکه های bus خطی تبدیل میکند.
یکی از مشکلات کابل های کواکسیال ضخیم این است که به راحتی خمیده نمی شوند و نصب آنها دشوار است.


کانکتور های کابل کواکسیال:
انواع معمول کانکتورهای مورد استفاده با کابل های کواکسیال، کانکتور BNC می باشد. انواع پسیو شبکه مختلف آداپتورهایی که برای کانکتورهای BNC مناسب می باشند شامل کانکتور T، کانکتور baral و ترمینال می باشد.
کانکتور های روی کابل ضعیفترین نقاط در هر شبکه می باشند. برای کمک به جلوگیری از ایجاد مشکلات در شبکه شما، همیشه از کانکتور BNC استفاده کنید که به جای پیچش نیاز به کریمپ روی کابل دارد.


کابل فیبر نوری:
کابل فیبر نوری شامل هسته ای شیشه ای در مرکز که توسط چند لایه مواد محافظ احاطه شده است، می باشد. این کابل برای از بین بردن مشکل تداخل الکتریکی، نور را به جای سیگنال های الکتریکی انتقال می دهد.
این ویژگی موجب می شود این کابل برای محیط های خاص دارای مقدار زیادی از تداخلات الکتریکی مناسب باشد. همچنین برای اتصال شبکه های بین ساختمان ها با توجه به ایمن بودن نسبت به رطوبت و نور استاندارد می باشد.
کابل فیبرنوری توانایی انتقال سیگنال ها در فواصل طولانی تر از کابل کواکسیال و زوج سیم به هم تابیده دارد. همچنین دارای قابلیت حمل اطلاعات در سرعت بسیار بیشتر را دارد. این ظرفیت امکانات ارتباطی شامل خدماتی مانند
ویدئو کنفرانس و خدمات تعاملی را گسترش می دهد. 10BaseF اشاره به مشخصات کابل فیبر نوری پسیو شبکه حامل سیگنال های اترنت دارد. هسته مرکزی کابل های فیبر نوری از شیشه یا الیاف پلاستیکی ساخته شده است. یک پوشش پلاستیکی
زیر سازی مرکز فیبر و فیبر های Revlar به تقویت کابل ها و جلوگیری از شکستگی کمک می کند. روکش عایق بیرونی از تفلون یا PVC ساخته شده است